Αμαλιάδα: Βρήκε σπίτι το κουταβάκι που κάποιοι θέλησαν να ξεφορτωθούν και το πέταξαν στο δάσος

Αμαλιάδα: Βρήκε σπίτι το κουταβάκι που κάποιοι θέλησαν να ξεφορτωθούν και το πέταξαν στο δάσος

Διαφ.

Είναι πολύ χαρακτηριστική και αληθινή η φράση το σκουπίδι του ενός, ο θησαυρός του άλλου. Σίγουρα θα την έχετε ακούσει. Στα ζώα το βλέπουμε αυτό καθημερινά. Κάποια, επειδή θέλουν να τα ξεφορτωθούν, τα πετούν σαν σκουπίδια, σε κάδους, βουνά, γκρεμούς και δάση για να πεθάνουν.

Αν βρεθούν και σωθούν, κάποια σπίτια θα ανοίξουν για αυτά. Θα τους δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία. Θα αποτελέσουν το θησαυρό κάποιων.

Κάτι τέτοιο συνέβη, όπως μαθαίνουμε και από τη ΖΩΟΦΙΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ και τη Ζέφη Σπυράτου, με ένα μικρό σκυλάκι που πετάχτηκε στο δάσος, στην Αμαλιάδα, από κάποιον που θέλησε να το ξεφορτωθεί χωρίς φυσικά να νοιαστεί για το αν και πώς θα επιβιώσει.

Το κουτάβι ήταν σε άσχημη κατάσταση, γεμάτο άγανα, σκουλήκια, και μυρμήγκια που του έτρωγαν τα αυτιά. Έπρεπε να πάει άμεσα στον κτηνίατρο. Οι εθελοντές της Ζωοφιλικής Ένωσης Αμαλιάδας το μετέφεραν για περίθαλψη στον κτηνίατρο.

Ξεκίνησε θεραπεία και όταν τα πράγματα πήγαν καλά, μεταφέρθηκε στο καταφύγιο. Ένα μικρό υπέροχο σκυλάκι, με κεχριμπαρένια μάτια που κοιτούσε με ευγνωμοσύνη τους διασώστες του, κουνώντας την ουρά του. Ό,τι και να τους κάνει ο άνθρωπος, τα πλάσματα αυτά παραμένουν αθώα και πάντα γεμάτα αγάπη και ευγνωμοσύνη.

Το δύσκολο κομμάτι που ακολουθεί μια επιτυχημένη διάσωση είναι η υιοθεσία του ζώου. Όταν γίνεται πλέον καλά και δεν επιστρέφει στους δρόμους, στους οποίους φυσικά δεν θα έχει καμιά ελπίδα, το σπίτι είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να του συμβεί.

Αμέτρητα όμως είναι τα ζώα που ψάχνουν σπίτι. Πόσα να βρουν; Πόσα να σωθούν; Τι να κάνουν οι εθελοντές;

Αλλά άμα είσαι τυχερός… Ο μικρούλης στάθηκε τυχερός καθώς κάποιοι θέλησαν να ανοίξουν το σπίτι τους για αυτόν και να του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία. Οι εθελοντές ευχαριστούν τον κτηνίατρο Κεφαλά Γιάννη, ο οποίος μεσολάβησε για την υιοθεσία και περιέθαλψε το ζώο αφιλοκερδώς.

Καλή ζωή λοιπόν να έχει, με πολλή αγάπη και φροντίδα. Μπράβο σε αυτούς που τον έκαναν μέλος του σπιτιού τους.

Και μην ξεχνάμε ποτέ τους εθελοντές. Αν δεν υπήρχαν αυτοί, δεν θα σωζόταν κανένα ζώο. Ο μικρός σώθηκε γιατί κάποιοι ενδιαφέρθηκαν να τον σώσουν. Για αυτό θα πούμε κάτι που το λέμε συχνά. Βοηθάμε τους εθελοντές, είτε αυτοί είναι μέλη φιλοζωικών είτε μεμονωμένα άτομα, για να βοηθούν και να σώζουν ζώα.

από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com

Πηγή